نگاه کردن به باغ دیگران

ضرب المثلی عربی می گوید: "اگر به یک نادان هزار فکر نبوغ آمیز بدهی، او فقط مال تو را می خواهد".

اگر به اطراف خود نگاه کنیم، وقتی شروع می کنیم به کشت کردن باغ زندگی مان، می توانیم متوجه این قضیه بشویم که همسایه ی ما به دقت ما را زیر نظر گرفته است. هرچند در ارتباط با هر عملی فاقد صلاحیت است، دوست دارد در مورد اینکه به چه روشی اعمالمان را بذر افشانی می کنیم، چطور افکارمان را می کاریم و به چه روشی فتوحاتمان را آبیاری می کنیم، اظهار عقیده کند.

اگر به حرف های او توجه کنیم، کارمان به آنجا می کشد که برای او کار کنیم;  و باغ زندگی ما فقط بر طبق عقیده ی همسایه خواهد بود. در آخر، زمینی را که با عرق ریختن زیاد پرورش یافته بود و با دعای خیر بسیار حاصل خیز مانده بود، به دست فراموشی می سپاریم.

از یاد می بریم که هر سانتیمتر مربع از زمین راز هایی را در خود دارد که فقط دست های صبور باغبان در درجه ای است که آن را درک کند. دیگر توجهی به آفتاب، باران، و به فصل ها نمی کنیم. تا به تنهایی بر روی سری که از بالای دیوار به دقت ما را نظاره می کند تمرکز کنیم.

احمقی که دوست دارد درباره ی باغ ما نظر بدهد، هرگز به گیاهان خود توجهی ندارد.

پ ن: برگرفته شده از کتاب مثل رودخانه روان