تفاوت یک پیامبر با یک شاعر این است که پیامبر، آن چه را که می آموزاند، می زید.
شاعر چنین نمی کند، می تواند اشعاری عالی درباره ی عشق بنویسد، و در همان زمان، زندگی خود را بی عشق ادامه دهد. اگر کسی بپذیرد که عاشق نباشد، سرانجام به کسی تبدیل می شود که عاشق شدنش ناممکن است.
هنر، تلاش برای تجربه ی چیزی است که نوع بشر دوست دارد. در تمام ادوار، زیبایی را دوست داشته ایم. نه فقط هر آن چه زیباست، خوب است، که هر آن چه خوب است، زیباست.
*نامه های عاشقانه ی یک پیامبر
به نظر میرسد این روزها وبلاگنویسان از طریق برگزاری یک بازی وبلاگی رفتاری را میآموزند و یا رفتار فراموش شدهی ( کتاب خواندن ) آنها را به خودشان یادآوری می کنند.
و لیست برگزیده کتابهایی که خواندهام :
وهمچنین لیست مدعوین :
ماهی بالی ، گنبدهای فیروزه ای ، هلیا ، پیرمرد دیریا
و متاسفم که طبق قانون هفت تا دوست ندارم...
قرار بود 6ام و 7ام اسفند کنسرتی متفاوت از دو هنرمند عزیز محسن آزادبخش و حسن اقبالی اجرا شود که بنا به دلایلی یک شب از این کنسرت لغو شد و تنها جمعه شب ما شاهد اجرای مدعیان این متفاوت کنسرت بودیم.
موزیسین و خوانندگان جوان ما با سبک خاصشانBlues و Rock (راک نه از جهت ناشناخته ماندن خاص است، که از اجرا نشدن آن در ایران خاص تلقی می شود) تفاوت را ایجاد کرده بودند و حساسیتی که کار دنبال شده بود،همه چیز را تیمیز و مرتب جلوه می کرد.
از اجرای پور شور حسین رستمی (نوازنده ی کیبورد) گرفته تا تک نوازی وحید حسن رضایی در استراحتی که بین دو پارت گروه به خود داده بود، همه گواه از آمادگی گروه می بود. نورپردازی،آتش بازی و در پارت دوم صدا برداری هم در مقایسه با اجراهای قبلی که در همان تالار برگزار شده بود، نشان از تفاوت قائل شدن بود.
محسن و حسن عزیز از شما سپاسگذارم که با دقت هنر و کارتون رو دنبال می کنید و با حساسیت در کارتون به طرفدارانتون احترام می بخشید.
*پ.ن: عکس از سامی حزنی